Telefonata

Në errësirë të mjegulluar
zvarritem nëpër këtë mal a çfarë është
dhe n’largësi telefoni cingërron
Eh ku e kam atë telefon
se as dritën që e bënë nuk e shoh
kjo mjegull aq e dendur
sa që nuk sheh më larg se hunda
e telefoni gjer në fund cingërroi
po nuk arrita ta gjeja
e ta hapja
por, n’ato çaste linja
kaloi te aparati për regjistrim të bisedave,
jo asi të sistemit përgjues po shtëpiak
E dëgjoj zërin, zërin tim duke thënë
“Keni thirrur në shtëpinë e Ahmetit,
por tani për tani nuk jemi këtu”
e pas pak zëri yt, ah zëri yt
ka kohë që se kam dëgjuar
rropatem, degët nuk më lënë
por unë disi arrij të lirohem
nga ato kthetra, dhe tashmë
edhe mjegulla ikte tutje
nga zëri yt, i butë
që edhe diellin e fton
n’skenë të del.

Published by amurati

I am a software developer, translator and poetry writer soon also a novel to be turned into a movie

Leave a comment

Please log in using one of these methods to post your comment:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Twitter picture

You are commenting using your Twitter account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.