Sllavët dhe qasja e tyre ndaj ilirëve/shqiptarëve ndër shekuj

Sllavët dhe qasja e tyre ndaj ilirëve/shqiptarëve ndër shekuj | Slavs and their approach to the Illyrians/Albanians through centuries (read below)

Pas sulmeve të njëpasnjëshme me qëllim të plaçkitjes të fiseve veriore siç ishte gotët, vizigotët, hunët e të tjerë, iu suleshin Ballkanit pas shekullit të IV E.S., duke vjedhur ç’të mundnin pasi që jugu ishte më i pasur dhe më i zhvilluar. Selia e romake në Konstandinopol u bëri thirrje Kroatëve të vinin e të vendoseshin në pjesën veriore të Ballkanit. Kroatët përderisa ishin përtej maleve Karpate kishin pasur shkëmbime tregtare me serbët kishin pasur edhe shkëmbime kulturore pasi që ishin fqinjë. Serbët pasi që kishin marrë vesh për ftesën që iu ishte bërë Kroatëve Bizanti vendosën edhe ata të niseshin së bashku me Kroatët. Ata së bashku përshkruan një rrugë të gjatë mbi  1000 km, për të ardhur në Ballkan. Vendosja e sllavëve në Ballkan filloi që nga shekulli i VI E.S.,  në shekullin VII E.S., ata tashmë e kishin kaluar Danubin dhe filluan të vendoseshin më tutje në trevat e Ilirisë.

Popullata lokale, ilire e të tjera, filluan të asimilohen shumë shpejtë në sllavët e porsaardhur pasi që ata që në fillim filluan ta përdornin fenë dhe çdo gjë tjetër për të zaptuar sa më shumë territore në Ballkan. Asimilimi i Ilirëve në sllav filloi që nga shekulli i VII E.S. dhe vazhdoi në masë të madhe deri në shekullin XIV E.S. Gjatë kësaj periudhe kohore nga shekulli VII deri në shekullin XIV gjithashtu e tërë literatura e ndryshme si ajo kishtare apo shkencore është zhdukur me qëllim të zhdukjes së çdo fakti për popullsinë lokale autoktone. Këtë fakt e dëshmon letra e dërguar nga i dërguari i Vatikanit në Antivar (Tivar) Guillaume Adam që më 1332 i kishte dërguar Vatikanit ku shkruante “dëshmia e prezencën së shqipes së shkruar në atë kohë”. Serbët kanë përdorur fenë e tyre përkatësisht kishën për të filluar asimilimin e popullatës lokale.

Hapat me të cilët ka filluar asimilimi i ilirëve/shqiptarëve prej shekullit të VII deri në shekullin XIV janë si në vijim:Eliminimi i priftërinjve shqiptarë nga kishatEliminimi i literaturës shqipe nga kishatMos lejimi i vënies së emrave shqip të fëmijëveMos lejimi i të folurit shqip në brendësi të kishaveNdalimi i të folurit në shqip në vende publike dhe hapi i funditHyrja e paftuar e priftërinjve serb nëpër shtëpitë shqiptare duke tentuar ta gjenin se kush flet shqip
Këta kanë qenë hapat e sigurtë që kanë asimiluar popullsinë iliro/shqiptare ndër shekuj.

Pas shekullit të XIV me ardhjen e perandorisë osmane në Ballkan procesi i të asimiluarit në sllav filloi të dobësohej e kjo u arrit në masë të madhe me largimin e shqiptarëve nga feja krishtere në fetë tjera përkatësisht në islame. Çdo person që ikte nga kisha serbe nuk kishte më pengesa t’i emërtonte sipas qejfit pasi që më nuk ishin nën zgjedhën serbe. Largimi nga kisha i pengoi shumë serbëve në realizimin e planeve të tyre për zhdukjen e shqiptarëve nga Ballkani.

Siç dimë Serbët gjatë pushtimin Osman kanë qenë vasal të tyre dhe se për këtë nuk janë quajtur kot nga popujt përreth,  servil. Gjatë kohës së lavdishme të Gjergj Kastriotit – Skënderbeut, kur Skënderbeu deshi të bënte marrëveshje me Janosh Hunjadin e Rumanisë kundër pushtuesit Osman, serbët e penguan të arrinte të takohej. Kjo ndryshoi në masë të madhe rrjedhën e ngjarjeve. Pas mese 200 vitesh gjegjësisht që nga vitet 1750 e tutje kemi raste të shumta të dhunës ndaj shqiptarëve. Kjo ka ardhur si vegël pasi që nuk mundën të bënin asimilime për mese 200 vite. Tashmë s’kishte mbetur asgjë tjetër pos ta luftonin, masakronin popullatën shqiptare kudo që gjendej. Për këtë gjë ekzistojnë fakte të ndryshme duke filluar nga 1876 e tutje.

Së pari u bë dëbimi, masakrimi i shqiptarëve nga Serbia e tanishme qendrore, pastaj të asaj nga Serbia e tanishme jugore. Këto u bënë për të siguruar sa më shumë vend në Ballkan për serbët. Serbët donin të kishin dalje në Detin Adriatik, Jon dhe Egje duke përfshirë edhe Grykën e Dardaneleve. Planet e tyre dështuan disa herë gjatë historisë, gjatë mësymjeve të viteve 1876-8 u arrit që Serbia të avanconte në planin e tyre për shtrirjen në pjesën jugore të Ballkanit me 10 % duke gllabëruar rreth 35% të territorit të mbetur shqiptarë në atë kohë. Pas Luftës së parë botërore  Serbia thuri plane për eliminimin e elementit jo serb nga Ballkani. Pasi që ne shqiptarët ishim faktor i rëndësishëm në pengesën e zhvillimit të planit të tyre. Më 1924 në parlamentin e Serbisë në Beograd, një nga deputetët është marrë vendim që Serbia duhet të përdor të gjitha njësitë që i kishte për të eliminuar elementin shqiptarë të asaj kohe. Më pastaj nën direktivat e Beogradit zyrtar çetat e ushtrisë, milicisë, xhandarmërisë si dhe forcat e ndryshme paramilitare kanë orkestruar sulme të shumta ndaj shqiptarëve. Këto u vazhduan deri në fillimin e Luftës së dytë botërore.
Gjatë Luftës së dytë botërore planet serbe nuk u zhvilluan me sukses, kryesisht për shkak të angazhimeve të forcave paraushtarake çetnike në luftë me njësitë paraushtarake ustashët kroat si dhe në luftë me Nazistët gjerman. Pas luftës që dytë botërore me ardhjen e Josip Broz – Titos në pushtet forcat radikale nacionaliste serbe filluan të degradojnë.  Pas vdekjes së Titos filloi edhe ngecja në zhvillimin e ish Jugosllavisë dhe me këtë u rrit në masë të madhe edhe nacionalizimi. Kosova gjatë kohës së pas luftës së dytë botërore kishte arritur që me anë të protestave të 1969 të siguronte përdorimin e flamurit shqiptarë por me ylli, më 1974 u arrit kushtetu ta e parë e Krahinës Socialiste Autonome e Kosovë. Gjithashtu pas kësaj kohe u bë edhe themelimi i Universitetit të Prishtinës, më 1981 studentët e Universitetit të Prishtinës  protestuan për të marrë status in e Republikës por ato me anë të forcave speciale të sjella nga Serbia u tretën shumë shpejt. Pas 1981 ka pasur tentime për luftimin e elementit shqiptar në raste të shumta që herë pas here kanë rezultuar me humbjen e jetëve të të rinjve shqiptarë. Pas vitit 1990 me anulimin në parlamentin e Serbisë të statuseve të krahinave edhe Kosova edhe Vojvodina e humbi statusin e tyre. Pas ca ditësh u ndalua edhe gazeta e përditshme, Rilindja, pastaj u ndal Televizioni i Prishtinës, helmimi i nxënësve dhe studentëve shqiptarë, dhunimi i të drejtave themelore të njeriut etj. Pas vitit 1997 rezistenca pasive filloi të mos tregonte rezultatet e pritura dhe disa të rinj filluan t’i kundërvihen pushtetit të atëhershëm të dhunshëm serb në Kosovë. Në vitin 1997 filluan aksionet e para kundër policisë serbe, në vitin 1998 Serbia nisi  kontingjente të mëdha të policëve dhe ushtarakëve në Kosovë  si dhe pak më vonë forcat paraushtarake serbe arritën në Kosovë për të realizuar një pjesë të planit të madh të tyre. Të eliminimit të elementit shqiptarë nga Ballkani. Me përfundimin e luftës së Kosovës dy javët e para të qershorit 1999 serbët filluan të largoheshin nga Kosova, pjesë të atyre që kanë kryer krime ndaj shqiptarëve nuk janë kthyer më por disa prej tyre falë miqve të tyre shqiptarë “të ndershëm” ende shëtisin nëpër Kosovë.

Slavs and their approach to the Illyrians/Albanians through centuries

After successive attacks in order to plunder the northern tribes such as Goths, Visigoths, Huns and others, were wading Balkans after AD IV century, stealing whatever they could as the south was the richer and most developed. The Roman headquarter of the Constandinopolis urged Croats to come and settle in the northern part of the Balkans. While Croats were beyond the Carpathian Mountains had commercial exchanges with the Serbs also had cultural exchanges since they were neighbors. Serbs after they had understood to the invitation that had been made Byzantium Croats decided they go up along with the Croats. Together they describe a long way over 1000 km, to come to the Balkans. Setting Slavs in the Balkans began in centuries AD VI , in  AD VII century, they had already passed the Danube and began to settle further into regions of Illyria.

Local population, Illyrian and others, soon began to assimilate the newcomer Slavs as those who at first began to use religion and everything else as much occupied territories in the Balkans. Assimilation of Illyrians into the Slavic began at AD VII century and continued in large measure to the AD XIV century During this period of time from the AD VII century AD fourteenth century all literature also different literatures were destroyed with purpose of disappearance of any fact from the local indigenous population. This fact proves the letter sent by the Vatican envoy in Antivar (Bar) 1332 Guillaume Adam who had sent the Vatican that read “evidence of written Albanian presence at that time”. Serbs have used their religion, namely the church to begin the assimilation of the local population.

Steps that started with the assimilation of the Illyrians/Albanians from the VII century until the fourteenth century are as follows:Elimination of Albanian priests from churchesElimination of Albanian literature from churchesThe prohibition of naming of children using Albanian namesThe prohibition of speaking into Albanian inside the churchThe prohibition of speaking in Albanian in public places and the last stepEntry of univited Serbian priests into Albanian homes trying to find out who speaks Albanian
These steps were sure for assimilates of Illyrian/Albanian population through centuries.

After the fourteenth century with the arrival of the Ottoman Empire in the Balkans process assimilated into the Slavic began to weaken and this was achieved largely by the departure of Albanians from other religions, Christian religion, namely Islam. Any person who fled from the Serbian church no longer obstacles to name as they wished because it wasn’t any more under the Serbian rule. The process of leaving the church had prevented Serbs into the realization of their plans for the eradication of Albanians from the Balkans.

As we know the Serbs during the Ottoman occupation have been their servant and that this is not called in vain from the surrounding peoples, servile. During the glorious George Kastrioti – Skanderbeg, when Skanderbeg wanted to make an agreement with John Hunyadi from Romania against Ottoman invaders, the Serbs prevented to reach the meeting. This greatly changed the course of events. After almost 200 years respectively from the years 1750 onwards have numerous cases of violence against Albanians. This has come as a tool because they could not make assimilation for over 200 years. Now there was noth left with but to fight, massacre Albanian population wherever it could be found. For this there are different facts ranging from 1876 onwards.

On beginning there was made these acts expulsion, massacre of Albanians from current central Serbia, then the part of the current southern Serbia. These were made to provide as much room for Serbs in the Balkans. Serbs wanted to have access to the Adriatic, Ionian and Aegean, including the Dardanelles Gorge. Their plans failed several times throughout history, during the years 1876-8 offensive was reached for Serbia to advance in their plans for expansion in the southern part of the Balkans by 10% by taking over about 35% of Albanian territory left at that time. After the First World War Serbia wrought plans to eliminate the no-Serb elements from the Balkans. After that the Albanians were a significant factor in the development obstacle to their plan. In 1924 in the Serbian parliament in Belgrade, one of the MPs a decision that Serbia must use all the units had to eliminate the element of that time. Aftermath under the directives of Belgrade Administration the army, militia, paramilitary and various paramilitary forces have orchestrated numerous attacks against Albanians. These were continued until the start of World War II.
During World War II Serbian plans were not developed successfully, largely because of commitments Chetniks paramilitary forces at war with the Croatian’s Ustashe paramilitary units and at war with the German Nazis. After the second world war with the arrival of Josip Broz – Tito to power radical Serbian nationalist forces began to degrade.  After Tito’s death began the stagnation in the development of the former Yugoslavia and this was greatly increased even nationalization. Kosovo after the war during the Second World War had achieved that through the protests of 1969 to ensure the use of Albanian flag but with the star, in 1974, was made to the first constitution of the Socialist Autonomous Province of Kosovo. Also after this time became the foundation of the University of Pristina, in 1981 students of the University protested to get status in the Republic but by special forces from Serbia were brought third very quickly. After 1981 there have been attempts to combat the Albanian element in numerous cases that occasionally resulted in loss of lives of Albanian youth. After 1990, the cancellation in the Serbian parliament the status of both Kosovo and Vojvodina provinces lost their status. After several days were also banned the daily newspaper, Rilindja, then stopped Television Pristina, the poisoning of pupils and students, the violation of fundamental human rights etc. After the 1997 passive resistance began not show expected results and some youth began to oppose the violent Serbian rule at at that time in Kosovo. In 1997 began the first actions against Serbian police in 1998 Serbia sent large contingents of police and soldiers in Kosovo and a little later the Serbian paramilitary forces arrived in Kosovo to realize a large part of their plan. The elimination of element Albanians from the Balkans. Upon completion of the Kosovo war the first two weeks of June 1999 the Serbs began to leave Kosovo, part of those who have committed crimes against Albanians are not returned on but some of them thanks to their Albanian “honest” friends still walk around Kosovo.